تبریک زودهنگام توافق، تایید حرف‌های آمریکا بود / تبلیغات دروغین برای توافق به ضرر دولت است

گروه سیاسی فرهنگ نیوز: رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اخیر خود با مداحان اهل بیت(ع)، نکات مهم و کلیدی در رابطه با مذاکرات هسته ای بیان فرمودند که در سطح بین المللی و همچنین در داخل کشور، با واکنش ها و تحلیل های مختلفی مواجه شد. در همین رابطه، خبرنگار فرهنگ نیوز در گفتگو با دکتر محمدحسن شجاعی فرد، استاد دانشگاه علم و صنعت و از حاضران در دیدار رهبری، به بررسی برخی از ابعاد این بیانات مهم رهبر انقلاب پرداخته است.

در این دیدار رهبر انقلاب در مورد بحث هسته‎ای نکات مهمی را مطرح کردند که از بحث موضع گیری رهبری در مورد هسته‎ای شروع شد:

«میپرسند چرا رهبری درباره هسته ای موضع نگرفته؟ جایی برای موضع گیری وجود نداشته، مسئولین می‌گویند هنوز کاری انجام نشده و چیز الزام آوری نیست، نه موافقم نه مخالف».

در قسمت بعد آمریکا را طرف بدعهدی می‎دانند و می‌فرمایند اینکه به من و دیگران تبریک می‌گویند بی معنیست.  آنچه تاکنون انجام شده نه اصل توافق است و محتوای آن را تضمین می‌کند و نه حتی اینکه مذاکرات تا به آخر برسد.

در ادامه فرمودند که من هیچگاه به مذاکره با آمریکا خوشبین نبودم. با اینکه خوشبین نبودم با این مذاکرات موردی موافقت کردم و از مذاکره کنندگان حمایت کردم و می‌کنم. با توافقی که منافع و عزت ملت را حفظ کند موافقم، اما توافق نکردن شرف دارد به توافقی که منافع و عزت ملت از بین برود.

در جزئیات مذاکره دخالتی نکرده و نمی کنم، خطوط اصلی و خطوط قرمزها را به مسئولین و بیشتر به رئیس جمهور همواره گفته ام. اینکه گفته شود جزئیات زیر نظر رهبری است حرف دقیقی نیست. هیچ تردیدی به مذاکره کنندگانمان ندارم لکن به شدت دغدغه دارم و این دغدغه به خاطر فریبکار بودن طرف مقابل است. بعد از اینکه مذاکره تمام شد بیانیه کاخ سفید منتشر شد که در اغلب موارد خلاف واقع است. در همان زمان مذاکره اینها نشسته اند و بیانیه آماده کرده اند. طرف مقابل اینطور است.

بعضی ها در این چند روز موافقت و بعضی مخالفت کرده اند در سانه ها، عجله و مبالغه نباید کرد. به مسئولین هم گفتم مردم و نخبگان را از جزئیات مطلع کنند ما چیز مخفی نداریم این مصداق همدلی با مردم است. مسئولین یک جمع شاخصی از مخالفین را دعوت کنند و حرفهای آنها را بشنوند چه بسا در حرفهای آنها نکته ای باشد که به مذاکره کنندگان کمک کند اگر هم نکته ای نبود خوب آنها را قانع کنند ممکن است بگویند فقط سه ماه وقت داریم خوب حالا سه ماه بشود چهار ماه آسمان به زمین نمی آید . مسئولین بدانند دستاوردهای ما چیز با ارزشی است و برای کشور یک ضرورت است و باید در این صنعت پیشرفت بشود.

تحریم ها اگر چنانچه به یک توافق رسیدند در همان روز توافق باید برداشته شود می بینید که یکی از طرف مقابل می گوید 6ماه بعد یکی می گوید یک سال بعد یکی می گوید یک و نیم سال بعد . اگر لغو تحریمها قرار است منوط به یک فرآیند بشود پس برای چه مذاکره کردیم اصلا؟!

* فرهنگ نیوز: به نظر شما اینکه رهبر انقلاب فرمودند "من موضع خاصی ندارم و آن تبریک ها را بی مورد دانستند و اعلام کردند که یک عده عجله کردند و الآن من نه موافقم و نه مخالف." چه پیامی برای برخی از مسئولین دارد؟ پیش از این بیانات برخی خیلی حمایت کردند و در رسانه ها جریانی راه انداختند و مردم را ترغیب میکردند که به خیابانها بیایند و بعضی تحلیلگران نظرشان این بود که اینها میخواهند جریان و فشار سیاسی درست شود که اگر توافقی با هر شرایطی انجام شد، کسی نتواند ایرادی بگیرد و به خاطر اینکه نمایش داده شده مردم موافقند و خوشحالند همه رضایت دهند. نظرتان در مورد این جریان و موضع گیری را بفرمایید؟

بخش اول این است که آنچه به عنوان یک تفاهم نامه مطبوعاتی از سوی دو طرف مطرح شده و بعد هرکدام هم حرف خودشان را می زنند و طرف مقابل مدتها روی این کار میکرده که یکی دوساعت بعد از مذاکرات آمده یک فکت شیتی داده و حرفهایی زده که اصلا با حرفهای طرف ما کاملا مغایر است. طبیعی است که ما همانطور که آقا فرمودند مذاکره کنندها را بچه های انقلاب می دانیم و مطئنیم که اینها خیانت به مملکت نمی کنند اما یک عده ای به نظر می آید که دنبال این هستند که از جریان هسته ای استفاده کنند و جامعه را دو قطبی کنند که امام جمعه تهران هم این تذکر را دادند. به این معنی که اگر این توافق نامه امضا شد بگویند ما کردیم. این شامل دولتمردان مثل رئیس جمهور و بقیه نمی شود، بلکه آنهایی که در پشت صحنه به دنبال تفرقه انداختن بین امت واحده ایران هستند؛  بقیه که آتش بیار معرکه اند می گویند اگر شد که میگوییم ما بودیم و کما اینکه بارها دیدیم همین که خبری بشود هم می گویند آقای روحانی هم از ما نیست فلانی هم از ما نیست و اصلا اصلاح طلب نیست و حرفهایی می زنند که موضع خودشان را حفظ کنند و اگر لازم شد به هر طرف که میخواهند بروند. نکته اینجاست که می گویند اگر این شد که می گوئیم ما بودیم و کاری که مدتها نشد ما کردیم و اگر نشد بیایم جامعه را دو قطبی کنیم بگوییم اینها (اصولگرایان) مقصرند و اینها مخالف بودند. درحالیکه ما می دانیم الان آقای ظریف به اتحادیه اروپا اعتراض کرد و آنها حتی به آمریکا اعتراض کردند و این نشان میدهد که اگر این طرف کسی میگوید هنوز اتفاقی نیفتاده به خاطر این است که طرف آمریکایی دارد حرفهای دیگری میزند و بعد یکسری خوشحالی دیگری میکنند و اینکه آقا میفرمایند تبریکات متوقف شود به خاطر این است که یک موقعی شما تبریک میگویید که حرف های وزیر خارجه آمریکا و  اوباما و سخنگوی کاخ سفید را هم شنیدی و وقتی تبریک میگویی یعنی آنها را هم تایید می کنی ولی اینگونه نیست و اینها چیزهایی نیست که در تفاهم نامه آمده و چون تفاهم نامه به لحاظ حقوقی ظرفیتی برای اجرا ندارد و تضمینی ندارد و چیزی هنوز امضا نشده پس تبریک گفتن خیلی عواقب دارد.

یکی از عواقبش این است که یعنی ما حرف های آمریکا را هم قبول داریم. ما حرف وزیر خارجه مان را قبول می کنیم و می گوییم متن ترجمه ای که آقای ظریف خواند با متن انگلیسی اتحادیه اروپا برابر است و حتی اگر تفاوت ترجمه ای هم نباشد، اما باز هم اینها با اظهارت آمریکا مغایرت دارد و چون این بیانیه پایه اجرایی ندارد و ممکن است اینها دوباره در جزئیات به توافق نرسند به عنوان مثال همان بحث لغو تحریم ها که آقا هم به آن پرداختند، نماینده ما از همان روز اول گفت لغو همه تحریها یکجا، اما غربی ها حتی بعد صحبت های آقا گفتند لغو تحریم ها مرحله ای خواهد بود . خوب مشخص است که این نه جای تبریکی دارد و نه جای شادمانی.

حالا یک قدم رفتیم جلو و رسیدیم به اینکه اینها بنشینند و یک چیزی بنویسند و آماده شدند برای نوشتن یک متن توافق این همه بالا و پایین ندارد و خود آقای ظریف و صالحی که مذاکره کنندگان اصلی بودند، به اندازه اطرافیانی که تبریک می گفتند هیجان زده نبودند. این هنوز تفاهم نامه است و با توافق نامه فرق می کند. بعد خود آقای ظریف می گفتند ما یک راه سنگینی در پیش داریم.

اصلا مجری برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دو تلویزیون از آقای عراقچی سوال کرد که در متن انگلیسی که خانم نماینده اتحادیه اروپا خوانده، گفته در صورت لزوم سازمان ملل یک بیانیه در لغو شش تحریم قبلی میدهد درحالیکه در متن فارسی درصورت لزوم ندارد، آقای عراقچی گفت من ندیدم باید بروم ببینم خوب وقتی آقای عراقچی با همه تسلطی که به موضوع دارد احتمال میدهد که همچین اتفاقی هم افتاده باشد پس این دیگر جای اینقدر خوشحالی ندارد. خوشحالی حداکثر باید در این حد باشد که آقایانی که ده روز بعد از این چند ماه نشستند، به یک جمع بندی رسیدند؛ ولی تازه باید بترسیم نه اینکه خوشحال باشیم. بترسیم که آیا این حرف هایی که زدیم به توافق نهایی میرسد؟ همه مسئولین هم گفتند که ما میخواستیم ثابت کنیم که ایران آمد پای مذاکره و آنها بودند که قبول نکردند اگر فردا رسیدیم به جایی که آنها مخالفت کرده بودند فکت شیت و قرارداد ما باید طوری باشد که بعدا همه دنیا بفهمد ما حرفمان را عوض نکردیم و آنها عوض کردند. درحالیکه این شادی کردنها یعنی اینکه ما حرف آمریکا را هم شنیدیم و باز هم داریم شادی می کنیم و این درست نیست.

* فرهنگ نیوز: برخی رسانه های اصلاح طلب از این بیانیه به عنوان یک پیروزی بزرگ یاد کردند و برخی رسانه های غربی هم همین موضع را گرفتند. مسئولان غربی هم برای استفاده تبلیغاتی خودشان این بیانیه را یک توافق بزرگ دانستند و سعی کردند در اذهان عمومی اینگونه القا کنند که ظاهرا یک توافق خیلی خوب صورت گرفته است. اگر مذاکرات در نهایت به یک توافق خوب منجر نشود،  این موضع گیری چه خطراتی میتواند داشته باشد؟ اگر ملاحظه کرده باشید بعد از این بیانیه در روز تعطیل دلار یک نوسان مختصری داشت درحالی که این نوسان، واکنش واقعی بازار نیست و بورس هم نوسانی داشته که کارشناسان می گویند این هم  نوسان سیاسی است و خیلی به عنوان یک فرآیند قطعی نمیشود روی آن حساب کرد. اینکه ما  به مردم امید بدهیم درحالی که احتمال به نتیجه نرسیدن توافق وجود دارد به نظر شما چه عواقبی می تواند داشته باشد؟

می دانیم که مسئله اصلی دولت روی بحث توافق نامه است و اگر در مسائل دیگر هم فعالیت هایی دارد و اگرچه که میگویند برنامه ریزی ما با بودن بحث تحریم هاست، اما بخش مهمی از انرژی دولت روی بحث توافق نامه  مصرف میشود. برخی که خود را طرفدار دولت میدانند، با بزرگنمایی این بیانیه به دولت ضربه میزنند و فردا بزرگترین خطری که وجود دارد این است که اگر این توافق به نتیجه نرسد، دولت به شدت تضعیف میشود و در پی آن نظام تضعیف میشود. البته تضعیف نظام در زمینه خارجی خواهد بود و دولت در داخل تضعیف میشود. این پروپاگانداهای غیر ضروری باعث میشود در آینده به دولت ضربه بخورد. اگر اینها سکوت میکردند و اینگونه تبلیغ نمی کردند، اگر به توافقی نمی رسیدیم هیچ اتفاقی نمی افتاد و دولت هم تلاشش را کرده بود، به قول امام(ره) که فرمودند ما دنبال نتیجه نیستیم ما به وظیفه کار داریم.

** بزرگترین خطر پس از توافق، دو قطبی کردن جامعه است **

نکته دوم خطر دوقطبی شدن جامعه است یعنی یک عده می آیند و میگویند این ها نگذاشتند این توافق به نتیجه برسد در حالیکه وقتی پادشاه عربستان به اوباما تبریک میگوید، یعنی دارد حرف آمریکا را تایید می کند و نه حرف آقای ظریف را. و وقتی شما دارید شادی میکنید یعنی دارید براساس صحبت هایی که در دنیا مطرح است از جمله آمریکا که طرف اصلی است، دارید رفتار می کنید. پس این دو خطر وجود دارد که اگر خدای نکرده به توافقی که میخواهیم نرسیم در دنیا نظاممان تضعیف میشود در داخل دولتمان تضعیف میشود.

بهتر است که الان جبران شود یعنی همانهایی که فکر میکردند دارند به دولت کمک می کنند بیایند به دولت کمک کنند و روی همین فرمایشات رهبری مانور بدهند و بگویند این بحث فعلا تفاهم است و هیچ معلوم نیست ما به نتیجه برسیم کما اینکه تمام مذاکره کنندگان ما دارند این را می گویند. چرا آقای صالحی 12-13 ساعت با رئیس انرژی آمریکا صحبت می کند؟ برای اینکه به توافق برسد و هنوز هیچ چیز به عنوان توافق نامه روی کاغذ نیامده. به نظر من باید سریع جبران شود و از این حالت که یک پیروزی بزرگ را به مردم منتقل کنند دربیاید. ان شاالله پیروزی بزرگ اگر به قول آقا تجربه قدیم دوباره تکرار نشود موقعی است که ما موافقت نامه براساس آنچه که الان داریم بدست آوریم و تازه باید دید حتی اگر براساس آنچه که امروز بر روی آن تفاهم شده هم به توافق برسیم آیا به پیروزی بزرگی دست یافتیم یا نه ؟ با توجه به بندهای تفاهم نامه و ممنوعیت های 10 ساله و 15 ساله! 

* فرهنگ نیوز: در بحث همدلی دولت با ملت، رهبری به نکته مهمی اشاره کردند. چیزی که جریانی که خود را طرفدار دولت معرفی میکند کاملا برعکس آن را معنی میکردند و سعی داشتند منتقدان توافق ژنو و مذاکرات را با تفسیر به رای همدلی مردم و مسئولین سرکوب کنند. ولی رهبر انقلاب کاملا برعکس آن را مطرح کردند که ما محرمانه نداریم و شما باید همه جزئیات را بگویید و از منتقدان بخواهید که نظرشان را بگویند. به نظر شما در این مورد وظیفه دولت چیست؟ و چه پیامی برای مسئولین دولتی و لشکری در بردارد؟

ما یک عده بسیار زیادی را در رده مسئولین مملکت داریم و حتی مسئولینی که گوش به فرمان مقام معظم رهبری هم هستند، بعضی وقت ها دچار همین خطا شدند و همین بحث تبریکات را مگر خیلی از آقایانی که مقلد و پیرو آقا هستند نگفتند؟ یعنی فکر کردند این در قالب همدلی و همزبانی است؛ در حالیکه اینطور نبود و آقا خودشان باید فرمایش خودشان را تفسیر کنند و کسی نباید فرمایش آقا را تفسیر کند. آنها حق نداشتند بگویند همدلی یعنی سکوت مردم و منتقدین.

همانطور که آقا فرمودند همدلی از همزبانی بهتر است. به نظر من وظیفه دولت الآن همان چیزی است که آقا فرمودند. بیایند جمع های بزرگ و کوچک تشکیل بدهند و سه ماه هم وقت دارند و به قول آقا سه ماه بشود چهار ماه اما در عوض مردم آمادگی قلبی همراهی با دولت را داشته باشند و بنشینند حرف های منتقدین را گوش بدهند. همین روزها چند برنامه در تلویزیون بود همه آمدند گفتند ما همان متنی که آقای ظریف خوانده را قبول داریم و به متن آقای کری کار نداریم.

البته همینجا یک مطلب بگویم ما بزرگترین آیه ای که در قرآن داریم آیه 282 سوره بقره است که در مورد نوشتن موافقت نامه ها و تعهدنامه و مبایعه نامه هاست. یک بخش عجیبی دارد که قرآن میفرماید وَلْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ...آن کسی که میخواهد حقش را بگیرد باید او دیکته کند که چه میخواهد درحالیکه اینجا آمریکا دارد دیکته میکند که من چه میخواهم بدهم. ما به دستور قرآنی عمل کنیم و بیاییم حقی که میخواهیم بگیریم را آماده کنیم که سه ماه دیگر برویم دیکته کنیم که آن چیزهایی که ما تفاهم کردیم اینهاست. در بحث عمومی حتی جمع های کوچک متشکل از متخصصینی که در این زمینه کار کردند، واژه های حقوقی را بررسی کنند چون خیلی در دنیا معانی متفاوتی دارد و یک کلمه در انگلیسی ممکن است 15 تا معنی داشته باشد و باید اینجور جاها معنی را باز کرد و مشخص کرد که منظور این است وگرنه فرق بین تعلیق و لغو کاملا مشخص است؛ اینها آمدند همین را عوضش کردند چه رسد به کلمات با معانی حقوقی متفاوت.

* فرهنگ نیوز: مطلبی اخیرا مطرح شد و آقا در بیاناتشان فرمودند که ما فقط در این یک مورد اجازه مذاکرات را دادیم. اما چند وقتی بود که توسط جریان اصلاحات این بحث می شد که اگر ما به توافقی هم نرسیم بزرگترین دستاوردش برقراری ارتباطمان با آمریکا و تعامل با دنیا است. درصورتیکه آقا بارها فرمودند این طرف مذاکره کننده را جامعه جهانی نمیدانیم و اینها قسمتی از جامعه جهانی اند. آقای روحانی هم در سخنانشان تلویحا به همچین مطلبی اشاره کردند و می گویند این یک بخش از تعامل ما با دنیاست. آیا ما واقعا تعامل مان با دنیا قطع بوده و این دیدگاهی که این مطلب را مطرح می کند چه هدفی دارد؟

دوتا فرق هست بین آقای روحانی و سایر جریانها. آقای روحانی تبلیغات جهانی را میگویند دنیا ولی اینها بحث تبلیغات را ندارند و همین چهارتا کشور را دنیا می گویند. خود آقای روحانی در روز بیستم بعد از فرمایش آقا گفتند ما تا تحریم ها لغو نشود توافق نمی کنیم. ما الان با چین و روسیه به عنوان دو ابر قدرت بزرگ دنیا رابطه داریم و از آنها جنس میخریم و میفروشیم و با ترکیه چندین میلیارد دلار معامله داریم که از نظر موضع گیری های منطقه ای با ما مخالف است به طوریکه حتی می گفتند به ایران نیاید و وقتی رفت خدمت آقا گفت اصلا داعش مسلمان نیست. این ارتباط نشان میدهد که اینطوری که این آقایان میگویند نیست و دنیا این چهارتا کشور نیست. دنیا حتما از داعش حمایت نمی کند، درحالیکه آنها حمایت میکنند و اسلحه و پول و امکانات میدهند. پس ما  با دنیا تعامل داشته و داریم و خواهیم داشت و با عدم رابطه این چهار کشور هم این چیزها قطع نمیشود، اما یک نکته است و آمریکا به عنوان صاحب قدرتی که در دنیا بوده یک تعداد شنونده دارد که از او  میترسند و عمده شان هم همین چند کشور طرف مذاکره هستند اما بیش از 150 کشور غیر متعهد از آمریکا نمیترسند.

یک نکته دیگر در مورد این حرف، که به نظر من حرف باطلی است، یک مقاله قبل از مذاکرات ژنو منتشر شد که در  آن مقاله یکی از آمریکایی های اقتصاددان تحلیل بسیار خوبی کرده و گفته بود هیچ تحریمی بیش از سه سال اعتبار ندارد. یعنی بعد از سه سال کشوری که تحریم شده سعی می کند خودش را از زیر فشارهای وارده رها کند. یعنی این که الان آقای اوباما می گفت تحریم و حتی گزینه نظامی، نمیتوانست موثر باشد چون سه چهار سال از تحریم گذشته و کم کم بی اثر میشود. پس نه تنها تحریم رابطه ما را با جامعه بن الملل قطع نمیکند، بلکه همین آمریکا و سه کشور اروپایی از طریق واسطه ها دنبال این هستند که بیایند با ما رابطه برقرار کننند. پس این فرمایش آقا کاملا فرمایش درستی است.

 نکته بعدی این است که من  متاسفم عرض کنم که که اینها در حقیقت حرف های روزنامه های طرفدار جریانات صهیونیستی را ترجمه می کنند وگرنه در خود آمریکا مقالات زیادی علیه تحریم و علیه رفتار غیر منطقی آمریکا نوشته میشود. اقتصاددان‌های آمریکا گفتند خیلی از بخشهای اقتصادیمان به خاطر همین تحریمها از کار افتاده اروپا و آلمان همین را می گویند. بنابراین این حرف ها به نظر من حرفه ای بی اثری است و باید البته خصوصا دولتمردان ما که حرفشان در دنیا مطرح می شود مراقب باشند با بُعدهای تبلیغاتی هم بعضی صحبت ها را نکنند که اثرات سوء برای شنوندگان بیرونی داشته باشد.

* فرهنگ نیوز: نکته ای در مورد خطر بعد از توافق مطرح است که اگر یک توافق خوبی صورت بگیرد و تحریم ها برداشته شود چه خطراتی متوجه ایران میشود؟ چند نظر مختلف وجود دارد یکی اینکه می گویند که غرب اصلا چه نیاز اقتصادی و سیاسی به برداشتن تحریمها دارد؟ ضمن اینکه نظری هست که یکی از روشهایی که الان طرف غربی میخواهد برای فروپاشی نظام انجام بدهد  این است که چیزی به اسم تحریم برای ملت ایران وجود نداشته باشد و در عوض بحث مقاومت مردم را مورد فرسایش قرار دهد و با ورود مبالغ زیادی به ایران، این حجم بالای نقدینگی اگر درست مدیریت نشود هم از نظر اقتصادی یک لطمه ای بزند و هم این تفکر آمریکا ستیزی و استکبار ستیزی دیگر وجود نداشته باشد و بروند به این سمت که مردم را با اهداف غرب همراه کنند. نظر شما در این خصوص چیست؟

اگر توافق شد و تحریمها همان روز اول لغو شد و بخواهند پولهای ما را آزاد کنند و این پولها به مملکت برگردد، بالاخره این مملکت یک رهبری دارد که این رهبر یک مجتهد جامع الشرایط است که کنترل می کند. فتنه ای مثل فتنه 88 را با آن هجمه بزرگ داخلی و خارجی، آقا با آن عظمت مدیریت کردند. این بحث که اگر پولهای وارد شود این اتفاق میافتد، همین بحث اقتصاد مقاومتی که آقا مطرح کردند به نظر من با محوریت اقتصاد مقاومتی اگر این پول برود در تولید، عکس آن جواب میدهد و ما اصلا بی نیاز میشویم و مثلا اگر این تحریمها صنایع خانگی ما را اینقدر رشد داده که ما صادر می کنیم، خوب طبیعی است اگر سایر بخشهای تولیدی ما هم پیشرفت کنند ما در بخش تولید و کشاورزی و ... نیازهایمان برطرف میشود.

 اینکه گفتند استکبار ستیزی ممکن است تضعیف شود، در ایران به دلیل بصیرت مردم- که برخی دوستان با اینکه تخصصشان مردم شناسی است زیاد در عمق مردم نرفتند- به نظرم این اتفاق نمی افتند. زیرا در زمان شاه که علی ظاهر شهرهای بزرگ ما در رفاه بیشتری نسبت به شهرهای کوچک بودند این شهرها در انقلاب نقش پررنگتری داشتند و نقش اصلی را تهران داشت و تازه در تهران بازاری ها که یکی از  در رفاه ترینها بودند سرخط همین ها بودند. معتقدم این اتفاق در ایران نمی افتد و بصیرت مردم ایران زیاد است و تحت تاثیر پول و دلار و رفاه قرار نمیگیرند به اضافه اینکه آنچه برای مردم ایران ملاک است خون شهدایی است که برای چه داده شده؟ و برای چه جنگیدند؟ ما اگر هم میخواهیم تحریمها لغو شود آقا فرمودند اصلا بحث این نباشد که حمایت ما از برادرانمان در فلسطین و جاهای دیگر بخواهد خدشه دار بشود. خوب اگر بخواهد خدشه دار نشود یعنی ما مقاومت ستیزیمان در کمک به برادران عراقی و فلسطینی و سوری مان همیشه خواهد بود. پس این استکبار ستیزی در ایران دست نمیخورد و شما توجه کنید که من چون با چند بنیاد خیریه در ارتباطم دیدم که وقتی مردم و طبقه فقیر مملکت وقتی یک عده در نهبندان با ماهی حداکثر چهل هزار توامن زندگی میکردند وقتی بحث یارانه ها شد همان خانواده چهارصد تومن درآمدش شد آنها استکبار ستیزتر شدند به خاطر اینکه به نظامشان اعتماد بیشتری پیدا کردند. پس به نظر من این خطر ندارد.

 فقط یک خطر وجود دارد آن هم خطر همین هایی است که دارند این تبلیغات را می کنند یعنی تبلیغات های منفی داخلی خودمان بخواهد اثر بگذارد که آن هم با تدابیر مقام معظم رهبری و خصوصا صدا و سیما باید در این زمینه دقت کند و روشنفکران انقلابی ما حواسشان را جمع کنند بدون اینکه بخواهند جامعه دو قطبی شود. این خطر دو قطبی شدن در آن بخش بیشتر است وقتی که ما امکانات مالی مان زیاد شود ممکن است یکسری بگویند ما نگفتیم با آمریکا باشیم همه مشکلاتمان حل میشود؟ حالا بیا درستش کن! بنابراین آنجا استکبار ستیزی کم نمیشود اما خطر دو قطبی بودن وجود دارد اگر ما از الان دریتمان را به کار نبریم.

*فرهنگ نیوز: رفع تحریم چه سودی برای طرف غربی دارد که اینقدر روی آن تبلیغ می کنند و خیلی از کشورها استقبال می کنند که تحریم ها رفع شود. منافع سیاسی و اقتصادی آنها چیست؟

اول اینکه ایران بازار خوبی برای اروپا است. ما از آمریکا دوریم و چیزهایی که از آمریکا میخریم چیزهای کلانی مثل گندم است ولی اروپا مثلا همین لوازم برقی خانگی با وجود تولید داخلی که داریم ولی در بازار کره و ژاپنی و اروپاییش بیشتر است تا ایرانیش و حتی در مورد مسائل صنعتی خودرو، پژو چند هزار نفر از کارگرانش را بیرون کرد. برای آنها یک شغلشان هم مهم است وقتی یک دفعه سه هزار کارگرش را اخراج می کند برای تحریم ایران، این به دست و پا می افتد که تحریم ها برداشته شود. و همین الان آمده قرارداد با ایران خودرو امضا کرده و آماده است که تحریم برداشته شود و این را اجرا کنند. همین که پول از طریق قانونی نمیتواند جابه جا بشود برای اینها مشکل ایجاد میکند. پس از بعد اقتصادی آنها هم خیلی نیاز دارند.

 از بعد سیاسی دشمن دار بودن در همه دنیا هزینه دارد. خدا رحمت کند امام(ره) را فکر کنم 19 فروردین بود که آمریکا به کارتر گفت قطع رابطه کنیم. امام فرمود اگر کارتر در آمریکا یک کار خوب کرده باشد همین تحریمی است که ما را کرده بنابراین برای ما تحریم رشد بود اما برای آنها دشمن دار بودن خرج دارد. نمونه خرجش این است که اینها الان چقدر خرج منافقین و مخالفین ما می کنند چقدر ماهواره در دنیا علیه ما تبلیغ می کند؛ من نمیگویم اینها جمع میشود، قطعا اینها با پول سعودی ها و امثال صهیونیست ها باقی خواهد بود ولی دیگر به این شدتی که الان دارند اینها را تغذیه می کنند نخواهد بود. ما با استکبار ستیز داریم اما هیچ وقت نرفتیم خودمان را با آنها درگیر کنیم. اما اگر مسئله فلسطین پیش بیاید بله رسما آقا فرمودند کمک می کنیم به مردم لبنان و فلسطین اما نمیرویم با آمریکا درگیر بشویم. طی هشت سال تمام کشورهای منطقه به صدام کمک کردند با ما جنگیدند ما یک دونه موشک به کویت زدیم؟ در حالیکه یک روز قبل از شروع جنگ در کویت جلسه گذاشتند و توافق کردند که هشتاد هزار میلیارد پول بدهند به صدام برای جنگ، اما ما با آنها درگیر نشدیم . بنابراین دشمن فرضیشان از بین برود به نفع شان است. اتفاقا اوباما با شعار تغییر آمده بود و بهترین تغییری که میتواند بدهد این است که ایران را از عنوان یک دشمن فرضی حذف کند، و آمد پیغام داد و یک خبری که هست از دور دوم انتخابات اوباما، آمده بودند به وزارت خارجه ما گفته بودند ما حاضریم اگر یک تفاهم نامه با ما امضا کنید هرچه میخواهید به شما بدهیم. حالا یک شرایطی پیش آمده بود و اعتمادی هم نمیشد به آن حرف کرد کما اینکه حالا هم که تفاهم امضا کردند آنها دارند تغییر میدهند. پس هم از لحاظ سیاسی به نفع آنهاست که این تحریم نباشد و هم از نظر اقتصادی.

* گفتگو از: مهدی