حیوانیت ما چگونه تدوین و کسب گردیده این خود ب،رگترین تفهیم است که یک انسان را می توان خود یا دیگری و یا افرادی که این معنا که شما چگونه و تا چه حد در برابر آنچه که تا امروز از لحاظ معنویت و تعقل هر یک به چه اندازه و تحت تاثیر چه عوامل و تقدیر چگونه و ایمان و تشخیص و تدبیری که به ما نشان می دهد ایمان ما بر پایه چه اصول و چه نقدهایی و چه فلسفه وجودی. و وجودی که موجب فهم ما از محیط پیرامونی خود چه در کسب شناخت اولی و اللهی به چه میزان به آن رب النوع خود یا پروردگاری که ما را در برابر امور و مسائل و معنویات و تقلیدهای آتی و فعلی و اکنون ما می تواند تا چه اندازه در مسیر زندگی ما موجب فهم و تقدیر و تخیل و تحول درونی و بیرونی ما نقش داشته باشد یعنی ما تا چه اندازه به خداوند و تاثیر او بر جهان پیرامون و در تدوین امور فعلی بعدی و اخروی و دنیوی و فهم و باوری که مبین تاثیر و تشریح و تفکر ما و تحیر ما بر پایه این اصول و این تعلیمات اکسیر ی و متاثر از کدامین طریق یعنی به شکل اکتسابی له آنها رسیده باشیم یا به طریق تدوینی و تشریحی و تقویمی و تکمیلی و تجمیعی و تعلیمی خود یا دیگران این عوامل را در جلوی امور خود و باورهایی که امروز باورهای ذاتی یا باورهایی که بیانگر ما از باب ایمان و میزان تعقل در امور یا اینکه بر پایه فلسفه زندگی و اللهی توانسته بر ما سایه بی افکند این باورها و تعلیمات و تعلیماتی که ما از طریق اعمال و به رشته تحریر و تحقیق قرار گرفتن این اصول و فروع و امور دینی علمی و تفکری و تعالی باعث شده امروز ما از امور و اتفاقات پیرامون خود که موجب اتفاقات و حوادث پیرامون زندگی ما قرار بگیرند یعنی مسائل واقع گشته در زندگی ما از چه مسیری و از چه دید و مسلک و مکتب و تعقل تعقل و تفکر و تعلیماتی و تصمیماتی که ما امروز راجع به وقایع دور و اطراف خود از قبیل فتنه ها و انقلابها و کلیه اتفاقات سیاسی و دینی و باوری و ایمانی که موجب نشان دادن و تاثیر گذار در وقایع اینگونه در زندگی و مقابله و مواجه ما نسبت به این رویدادها و وقایعی که برای ما و زندگی ما و جایگاه هایی که از طریق تشریح و تاثیر گذاری این افعال و اعمال در پاسخگویی و عکس العمل فعلی و آنی و آتی و بعد این ما توانسته تاثیر گذار و تحلیل های آتی راجع به خود یا دیگران نسبت به ما دارا می شوند و به نوعی آزموده و آموزنده و موثر و تحلیل هایی که در آنها این وقایع و این اصول و امور بی شک متاثر و تاثیر گذار می شوند به چه اندازه می توانیم بگوییم و یا گفته شود ما آیا این جایگاهی که امروز در برابر این حقایق پیرامون کوقایع بع. این از لحاظ جایگاه و برابر افکار و ایمان امروزی ما هستند و می شوند آیا نقش ما و عمل امروز ما که در طبقه اجتماعی و گروه های سیاسی و تشکیلات اعتقادی موثر در زندگی فعلی و آتی ما تاثیر گذار و مبین و متولد و معتمد و یا بی اعتمادی و یا موجب تزویر بوده که شاید موجب شود چند روزی یا چند دهه و حتی چند ساله ای که شاید بشود از طریق تزویر و برای کسب جایگاه‌های برتری که میشود به موجب آنجور رفتار و عمل یا به شکی که بیانگر سیرت و تشریح و تجلیل ما و تکفیر و تشریح و مقایسه و مصاحبه و مشایعت خود و دیگران شده که ما چه از طریق ایمان و چه از طریق فریب و تزویر و نفاق و دروغهای فرقه ای و تفکرات لحظه ای و یا اعمال کنونی که از خود نشان می دهیم و یا نشان داده می‌شویم از طریق ایمان یا از طریق نفاق و تزویر موفق به کسب آن مرتبت و جایگاه شده یا شده ایم خیلی می تواند در جایگاه و نظر و تشخیص و تحلیلی که دیگران می توانند از ما در حال حاظر عنوان و تحلیل یا تشخیص باوری و عملی ما را در برابر فتنه ها و وقایع و اعمال کنونی و رفتار بعد این و روش بیان و تحلیل جاری یا فعلی یا اینکه رفتار امروزی که داشتیم نسبت به طبقه اجتماعی که من با شما در مقابل نشان دادن یا طبقه فعلی اجتماعی ما از لحاظ قرار گرفتن در جایگاه‌های فردی و اجتماعی و سیاسی و شغلی ما چگونه و به چه شکل و به چه میزان تاثیر نشانه‌ای عملی و تفکری و تحلیلی و عملکردی که در مقابل فتنه ها و عوامل پیرامونی که مشرح آنی یا بعدی و تاریخی باقی و جاری فعلی و تعلی و عالی ما در زندگی حال و امروزی ما و نقش کنونی ما تاثیر گذار و منتشر و تحلیل و تکمیل و شود بسیار تعیین کنده ب ای نقش و تاثیر ما از وقایع فعلی و به زندگی آتی و بعدی ما و نقش‌هایی که ما در آنها ایفای نقش می کنیم موثر و تاثیر گذار می باشد به طور مثال امروز اگر می گوییم ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند چند درصد این افراد در برابر ولی خدا که دارند این شعار را سر می دهند بر پایه چه موقعیت و جایگاه و تعالی و رفتار و منش و باورهای ولایی و امامی و هویتی و جایگاهی این رهبر فرزانه و معتقد قرار گرفته باشد بسیار موثر در تشخیصی است که خود می توانیم نسبت به خود یا دیگرانی که ما را و نحوه کسب باورهای ما و تاثیراتی که میشود در چه امور و چه وقایعی موثر واقع شوند که مای امروزی می توانیم در مقابل آن به آنچه باور کزده ایم و امروز شعار آن را سر می دهیم موثر واقع شوند یا تاثیر گذار شوند تا بتوان تحلیل نمود از روی این آخصه ها به این حرف و به این شعار پایبندی و مقاومت داشته باشیم و یا در همین مسیر بی پیشرفت ادامه دهیم یا اینکه این افعال ممکن است باعث شود ما در باورهایی که ایمان ما را که نوع والا ومثل بنزین سوپر با بنزین معمولی تمثیل شود که بنزین سوپر را اگر ایمان فرد وصف کنیم یعنی اعتقاداتی اصولی تر و کسب آن از طریقی قوی‌تر و محکم تر بر باورهای ما مورد تشخیص و تاثیر قرار گیرد بسیار تعیین کننده در اعلام و تشخیص و تعیین کننده در ایمان یا رفتار حسی و فوق حسی که تنها حس های روحی صرف نبوده باشد و یک حالت حسی یعنی عشقی که باعث شده که ما امروز این شعار ساختاری را شرح دهیم بسیار تعیین کننده و تشریح کننده این باشد که آیا چند نفر ما توانسته ایم امروز چهار بار این شعار را تکرار کنیم یعنی امروز چهار بار بگوییم اهل کوفه نیستیم پس فردا همان چهار بار یا بشود شش بار و یا ده بار معین کننده این حس ورفتار ماست که تشخیص دهیم علی آقا نسبت به این شعار ایمان داشته یا اینکه به دلیل اینکه از چهره رهبر ما خوشش می آمده یا اینکه از جنبه قدرتی که شاید در آینده فلان شغل و یا ریاست فلان مرکز علمی را به خیالش کسب کند یا به فردای بچه ها یا خودش مثلا در دانشگاه دولتی یا خصوصی یا رئیس شورای اسلامی یا بسیج یا فلان ارگان فکر کنیم یا موثر باشیم یا یک عنصر متصور قرار گیریم یا یک فرد تاثیر گذار در آینده کشور بر پایه ایمانی که به آینده و آنچه که به ایمان خود و باور آتی خود چه نمره ای و چه باوری خود به آینده فکری خود قرار گیریم داشته باشیم یا از ما داشته باشند بی شک امام حسین ع نیز می دانست چند درصد این افراد به واقعه با او بیعت کرده اند به این شعار پایبند و یا تاثیر گذار بوده یا باشند هرکه آن اعتقادش عمقی تر و از طریق تاثیرات علمی و حسی و دینی و تفکری ما کسب شده باشند می تواند برای ما در جایگاه‌های فردایی ما تاثیر بگذارند بی شک آقای موسوی در زمان امام ره نخست وزیر امام ره مشهور بودند و کروبی هم علی تنها نماند دیر ز سر می داد ولی امروز در برابر ولی خدا و انقلاب در چه جایگاهی هستند اگر ما ذره ای عاقل و راستگو با خود باشیم و لخ ایم یک باور و تشخیص قوی تر از آینده خود داشته باشیم بی شک آقای موسوی و کروبی را اگر امروز شروع زندگی انقلابی این افراد با خود ما یعنی هر دو در نقطه شروع این امتحان قرار گیریم بی شک ایشان اگر با خود راستگو باشیم بیشتر از ما انقلاب را باور می. داشتند ولی چه عوامل و چه اموری امروز باعث نقش. امروز شده شک نکنید این عوامل در باور نا هم به همان شکلی که بر ایمان این آقایان تاثیر داشته در ماهن تاثیر گذار است پس خیلی سخته که بخواهیم ما بدون اینکه بخواهیم از فتنه و ایمان یک میزان و یک واحد اندازه گذاری قرار دهیم باید از اینکه در فتنه آتی در چه جایگاهی قرار می گیریم به خدای منان پناه ببریم و اینکه خداوند یاور باشد و باور ما به ولایت با مکاشفه و مدارج حزب اللهی بودن ما متاثر تر است تلاش کنیم هر روز در تقویت باورها و داشته های انقلابی خود مجاهدت و علمی تر برخورد کنیم یعنی اینکه همه ما دربرابر فتنه آتی تاثیر گذار تر هستیم و اگر انصاف داشته باشیم کسی که از لحاط ایمانی به جایگاهی که در روز نخستین انقلاب آقای کروبیو موسوی داشتند ما فاصله ایمانی و باوری خودرا موثر بدانیم کمترین به جای شعار فتنه گر باید بنشینیم روی ایمان خود تعقل و تشریح و تعلیم ببینیم و نمی توانیم وقتی ایمان ما با باورهای ما و دیگران پایین تر و ساده تر است بخواهیم ایجاد یک شعار ساختاری باشیم که می دانیم خود نیز در برابر آن نیز خود ضربه پذیر و زخمی تر قرار گیریم پس بیاییم بر ایمان و ب. مراقبه باورهای خود اگر امروز ما با فردای ما تفاوت و بهتر یا کمتر باشیم نسبت به آینده خود باید شک کنیم و این یک اتفاق فردی نیست و تک تک ما مردم همگی در برابر هر فتنه و هر آشوب و عوامل پدیدار گر مثل تهاجم فرهنگی و ایجاد و ورود خدا یا شیطان در زندگی و روزمره ما تاثیر گذار از این عوامل ورودی یاد ونی در باور و یا ایمان فعلی آتی و فردای خود باشیم این بحث بحثی است که خود نیاز به صد کتاب تحلیل و تفسیر دارد که بنده بر پایه عقل ناقص خود توانستم در چند خط تا به این اندازه نسبت به فتنه و تاثیر پذیری خود در برابر این عوامل موثر در طبقه باوری و اجتماعی و سیاسی و ملیتی آتی ما تاثیر گذار و یا مشخصه آنها باشند
گوشه ای از زندگی سردار تنگه احد شهید مرتضی جاویدی
شهید صیاد شیرازی«در تمام دورانی که همراه رزمندگان و فرماندهان دفاع مقدس خدمت حضرت امام می رسیدم، فقط یک بار دیدم که امام رزمنده ای را در آغوش گرفت و پیشانی اش را بوسید، و آن کسی نبود جز شهید مرتضی جاویدی، یا همان اشلو معروف»
شهید جاویدی مدتی را در جبهه ی غرب و کردستان به مبارزه با گروهکهای مزدور گزراند. پس از شروع جنگ تحمیلی به خوزستان رفت و عاشقانه در عملیاهای مختلف از جمله :فتح المبین ،بیت المقدس ،رمضان ، والفجر 1 و 2 و 8 ، خیبر ، بدر و کربلای 4 و 5 شرکت کرد و حماسه آفرید. شهید جاویدی مدتها فرماندهی گردان همیشه پیروز فجر از تیپ المهدی (عج ) را برعهده داشت یاران همرزم او هرگز
خاطره رشادت ها و حماسه های شهیدمرتضی جاویدی را ازیاد نخواهندبرد .
پیکر مطهر و نورانی این سرباز سلحشور به دفعات آماج تیر قرارگرفت.
شهید جاویدی پس از عملیات والفجر 2 به دیدار امام (ره) افتخار یافت وحضرت امام(ره) نیز او را مورد لطف و مهر قرار داده وپیشانی بلندش را بوسید مرتضی در این دیدار از امام خواست تا برای شهادتش دعا کند.
روح سراسر اشتیاق شهید سرانجام در هشت بهمن 65 در ازدحام زخم و آتش ،قفس خاکی تن را گشود و عاشقانه بسوی میعاد گاه ابدی به پرواز در آمد.
عملیات کربلای 5 یادمان پرواز این عاشق واصل را در دل خود جای داده است. خط شلمچه شقایق زارخون این شهید وصدها شهید گلگون کفنی است که عاشقانه در آسمان لاجوردی جنوب به پرواز در آمدند.
کتاب "تپه جاویدی و راز اشلو" درباره شهید جاویدی به عنوان یکی از آثار فاخر حوزه دفاع مقدس به قلم اکبر صحرایی شناخته شده است.این اثر در خصوص تنها شهیدی که امام پیشانی او را بوسیده است.
جمله معروف صیاد شیرازی درباره شهید در کتاب تپه جاویدی و راز اشلو آمده است: « در تمام دورانی که همراه رزمندگان و فرماندهان دفاع مقدس خدمت حضرت امام می رسیدم، فقط یک بار دیدم که امام رزمنده ای را در آغوش گرفت و پیشانی اش را بوسید، و آن کسی نبود جز شهید مرتضی جاویدی، یا همان اشلو معروف»
برای مشاهده عکس با کیفیت روی آن کلیک کنید
شهید مرتضی جاویدی در تیرماه سال 1337در روستای جلیان فسا دریک خانواده متدین و مذهبی دیده به جهان گشود و درحال و هوای صمیمی روستا پرورش یافت . همزمان با تحصیل به کارهای مختلفی چون دامپروری و کشاورزی مشغول گردید تا بدینوسیله علاوه بر تأمین هزینه تحصیل به امرار معاش خانواده کمک نماید. وی تحصیلات خود را در سال 1356 با مدرک دیپلم تجربی با موفقیت به پایان رساند.
شهید جاویدی که برحسب دستور امام خمینی(ره) مبنی بر ترک پادگان ها از خدمت سربازی در رژیم ستم شاهی امتناع ورزید ،پس از پیروزی انقلاب با انگیزه ای متعالی به جمع آفتابی پاسداران پیوست و به عضویت این نهاد مردمی در آمد.
شهید جاویدی همیشه خود را سرباز و یک بسیجی کوچک می دانست . هرگاه از مسئولیت وی درجبهه سوال می شد باکمال فروتنی جواب می داد : فقط یک خدمتگزارم و اینکه سرباز امام زمان هستم و بسیار خوشحالم.
شهید جاویدی که برحسب دستور امام خمینی(ره) مبنی بر ترک پادگان ها از خدمت سربازی در رژیم ستم شاهی امتناع ورزید ،پس از پیروزی انقلاب با انگیزه ای متعالی به جمع آفتابی پاسداران پیوست و به عضویت این نهاد مردمی در آمد.
شهید جاویدی همیشه خود را سرباز و یک بسیجی کوچک می دانست . هرگاه از مسئولیت وی درجبهه سوال می شد باکمال فروتنی جواب می داد : فقط یک خدمتگزارم و اینکه سرباز امام زمان هستم و بسیار خوشحالم.
»از سمت چپ نفردوم شهید جاویدی و نفر سوم سردار علی نجفی
شهید جاویدی مدتی را در جبهه ی غرب و کردستان به مبارزه با گروهکهای مزدور گزراند. پس از شروع جنگ تحمیلی به خوزستان رفت و عاشقانه در عملیاهای مختلف از جمله :فتح المبین ،بیت المقدس ،رمضان ، والفجر 1 و 2 و 8 ، خیبر ، بدر و کربلای 4 و 5 شرکت کرد و حماسه آفرید. شهید جاویدی مدتها فرماندهی گردان همیشه پیروز فجر از تیپ المهدی (عج ) را برعهده داشت یاران همرزم او هرگز
خاطره رشادت ها و حماسه های شهیدمرتضی جاویدی را ازیاد نخواهندبرد .
پیکر مطهر و نورانی این سرباز سلحشور به دفعات آماج تیر قرارگرفت.
»آیت الله حائری شیرازی، شهید میثمی و شهید جاویدی
شهید جاویدی پس از عملیات والفجر 2 به دیدار امام (ره) افتخار یافت وحضرت امام(ره) نیز او را مورد لطف و مهر قرار داده وپیشانی بلندش را بوسید مرتضی در این دیدار از امام خواست تا برای شهادتش دعا کند.
روح سراسر اشتیاق شهید سرانجام در هشت بهمن 65 در ازدحام زخم و آتش ،قفس خاکی تن را گشود و عاشقانه بسوی میعاد گاه ابدی به پرواز در آمد.
عملیات کربلای 5 یادمان پرواز این عاشق واصل را در دل خود جای داده است. خط شلمچه شقایق زارخون این شهید وصدها شهید گلگون کفنی است که عاشقانه در آسمان لاجوردی جنوب به پرواز در آمدند.
» سرداران شهید جاویدی، بدیهی و اسلامی
بخشی از وصیت نامه شهید:
«نمیدانم من چکار کرده ام که شهید نمیشوم شایدقلبم سیاه است. خدارحمت کند حاج محمود ستوده را ،وقتی باهم صحبت میکردیم می گفتیم اگر جنگ تمام شود ما زنده باشیم چکار کنیم ؟ واقعاّنمی شود زندگی کرد و به صورت خانواده های شهدا نگاه کرد...
و این جاست که ما و جاماندگان از قافله نور باید بگوییم خوشابه حال آنان که با شهادت رفتنند.»(1)
«نمیدانم من چکار کرده ام که شهید نمیشوم شایدقلبم سیاه است. خدارحمت کند حاج محمود ستوده را ،وقتی باهم صحبت میکردیم می گفتیم اگر جنگ تمام شود ما زنده باشیم چکار کنیم ؟ واقعاّنمی شود زندگی کرد و به صورت خانواده های شهدا نگاه کرد...
و این جاست که ما و جاماندگان از قافله نور باید بگوییم خوشابه حال آنان که با شهادت رفتنند.»(1)
خاطرات:
آرزوی شهادت
گرما گرم عملیات وافجر 8 بود که در میان نخلستان فاو در راس البیشه ، مرتضی را با یکی دیگر از بچه های گردان دیدم. با دیدن لباس های خونی من ، جا خورد. فکر کرد زخمی شده ام ، اما به او اطمینان دادم که خون مجروحی است که حمل کرده ام. احوالش را گرفتم با شوق گفت :"دوست دارم از این دنیای خاکی جدا و به دوستانم شهیدم ملحق شوم."
گفتم برادر ، خداوند شما را نگه داشته است تا همچنان به اسلام خدمت کنی.
گفت : شاید ، ولی دوستانم از من جلو زده اند و به سعادت ابدی رسیده اند و ما همچنان سردر گم در این دنیای خاکی بایستی نفس بکشیم و راه برویم و زندگی کنیم. از خداوند متعال میخواهم هر چه زودتر شهادت را نصیبم کند.
فهمیدم که دیگر مرتضی در این دنیا جایی ندارد و دیر یا زود به دوستان شهیدش ، به حاج محمود ستوده ، جلیل و حسین اسلامی و کیهان پور و دیگر شهدای لشکر میپیوندد.
عملیات کربلای 4 من به اسارت در امدم و چندی بعد در زندان های بعثی خبر شهادت مرتضی را شنیدم ، چه روزگار سختی بود اسارت و سخت تر از آن این فکر که دیگر برادرم را نخواهم دید..(2)
لباس عراقی
داخل کیفش یک دست لباس نظامی عراقی پر از جای ترکش و خون خشک داشت! گفتم این لباس به چه کار تو می آید؟ گفت :" من با این لباس کارهای بزرگی انجام میدهم."
عکسی را نشانم داد که با لباس و کلاه عراقی در یک جیپ غنیمتی نشسته بود ، تعریف میکرد:"من با همین لباس ،چند بار به داخل عراقی ها رفتم و با آنها نان و ماست خوردم! با این جیپ هم با بچه ها در منطقه گشت میزنیم.این جیپ را هم از خودشان گرفتم."
حتی از دوستانش شنیدم در همین شناسایی ها مخفیانه خود را به کربلا رسانده بود!(3)
آرزوی شهادت
گرما گرم عملیات وافجر 8 بود که در میان نخلستان فاو در راس البیشه ، مرتضی را با یکی دیگر از بچه های گردان دیدم. با دیدن لباس های خونی من ، جا خورد. فکر کرد زخمی شده ام ، اما به او اطمینان دادم که خون مجروحی است که حمل کرده ام. احوالش را گرفتم با شوق گفت :"دوست دارم از این دنیای خاکی جدا و به دوستانم شهیدم ملحق شوم."
گفتم برادر ، خداوند شما را نگه داشته است تا همچنان به اسلام خدمت کنی.
گفت : شاید ، ولی دوستانم از من جلو زده اند و به سعادت ابدی رسیده اند و ما همچنان سردر گم در این دنیای خاکی بایستی نفس بکشیم و راه برویم و زندگی کنیم. از خداوند متعال میخواهم هر چه زودتر شهادت را نصیبم کند.
فهمیدم که دیگر مرتضی در این دنیا جایی ندارد و دیر یا زود به دوستان شهیدش ، به حاج محمود ستوده ، جلیل و حسین اسلامی و کیهان پور و دیگر شهدای لشکر میپیوندد.
عملیات کربلای 4 من به اسارت در امدم و چندی بعد در زندان های بعثی خبر شهادت مرتضی را شنیدم ، چه روزگار سختی بود اسارت و سخت تر از آن این فکر که دیگر برادرم را نخواهم دید..(2)
لباس عراقی
داخل کیفش یک دست لباس نظامی عراقی پر از جای ترکش و خون خشک داشت! گفتم این لباس به چه کار تو می آید؟ گفت :" من با این لباس کارهای بزرگی انجام میدهم."
عکسی را نشانم داد که با لباس و کلاه عراقی در یک جیپ غنیمتی نشسته بود ، تعریف میکرد:"من با همین لباس ،چند بار به داخل عراقی ها رفتم و با آنها نان و ماست خوردم! با این جیپ هم با بچه ها در منطقه گشت میزنیم.این جیپ را هم از خودشان گرفتم."
حتی از دوستانش شنیدم در همین شناسایی ها مخفیانه خود را به کربلا رسانده بود!(3)
»شهید مرتضی جاویدی در کنار شهید صیاد شیرازی
کتاب "تپه جاویدی و راز اشلو" درباره شهید جاویدی به عنوان یکی از آثار فاخر حوزه دفاع مقدس به قلم اکبر صحرایی شناخته شده است.این اثر در خصوص تنها شهیدی که امام پیشانی او را بوسیده است.
جمله معروف صیاد شیرازی درباره شهید در کتاب تپه جاویدی و راز اشلو آمده است: « در تمام دورانی که همراه رزمندگان و فرماندهان دفاع مقدس خدمت حضرت امام می رسیدم، فقط یک بار دیدم که امام رزمنده ای را در آغوش گرفت و پیشانی اش را بوسید، و آن کسی نبود جز شهید مرتضی جاویدی، یا همان اشلو معروف»
»شهیدان صیاد شیرازی، جلیل اسلامی و مرتضی جاویدی
مزار شریف سردار مرتضی جاویدی، در کنار بقعه امام زاده سید شمس الدین در روستاهای جلیان است که 25 کیلومتر با فسا فاصله دارد .
این شهید والامقام، کسی است که سردار عزیزمان حاج قاسم سلیمانی را از مهلکه در اورد .
درعملیات کربلای 5، وقتی «قاسم سلیمانی» فرمانده لشکر 41 ثارالله در محاصره ی دشمن گیرمی‌کند، بنابه تصمیم سردار اسدی فرمانده لشکر المهدی، مرتضی جاویدی فرمانده گردان فجر لشکر المهدی، به کمک وی می شتابد.
او به همراه نیروهایش، خود را به پشت نهر جاسم در محدوده‌ی پنج ضلعی می‌رساند. با نیروهای عراقی درگیر میشود، محاصره‌ی آنها را شکسته و دشمنان را به عقب می راند، تا بچه‌های لشکر ثارالله از محاصره‌ی دشمن بیرون بیایند.
منبع: سلام فسا و جام نیوز
